เดือนเมษายนเป็นเดือนแห่งการตระหนักรู้เกี่ยวกับโรคออทิสติกแห่งชาติ และแม้ว่าเด็กจำนวนมากขึ้นที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคลึกลับและมักจะเป็นอันตรายถึงชีวิตนี้ แต่วิทยาศาสตร์การแพทย์ก็ยังไม่สามารถระบุสาเหตุของโรคได้
ตามข้อมูลของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค จำนวนผู้ป่วยออทิสติกที่ได้รับรายงานเพิ่มขึ้น 57 เปอร์เซ็นต์ในเวลาเพียงสี่ปี (ตั้งแต่ปี 2545 ถึง 2549) ปัจจุบัน เด็ก 1 ใน 110 คนได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคนี้
นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เห็นพ้องกันว่ายีนเป็นปัจจัยเสี่ยงประการหนึ่งสำหรับออทิสติก และยังมีหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่ายาบางชนิดที่รับประทานระหว่างตั้งครรภ์อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์ได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม การวิจัยออทิสติกครั้งใหม่ชี้ให้เห็นว่าความเป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อมก็อาจเป็นสาเหตุได้เช่นกัน
จากการศึกษาที่ตีพิมพ์ใน วารสาร Environmental Health Perspective พบว่า เด็กในครอบครัวที่อาศัยอยู่ใกล้ทางด่วนมีแนวโน้มเป็นออทิสติกมากกว่าเด็กที่อาศัยอยู่ห่างไกลจากแหล่งมลพิษทางอากาศเหล่านี้ถึง 2 เท่า นักวิจัยศึกษาเด็กออทิสติก 304 คน และเด็กที่มีพัฒนาการปกติ 259 คน และพบว่าเด็กที่แม่อาศัยอยู่ภายในระยะ 1,000 ฟุตจากทางด่วนเมื่อพวกเขาคลอดบุตร มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับออทิสติก
การศึกษาอีกชิ้นหนึ่งซึ่งตีพิมพ์ใน The Lancet โดยนักวิจัยจาก Harvard School of Public Health และ Mount Sinai School of Medicine ยังเสนอความเชื่อมโยงระหว่างสารเคมีที่เป็นพิษกับความผิดปกติของพัฒนาการทางระบบประสาท เช่น ออทิสติก นักวิจัยพบว่า ที่จริงแล้ว สารเคมีอุตสาหกรรม 202 ชนิดมีความสามารถทำลายสมองของมนุษย์ได้ และมลพิษประเภทนี้อาจส่งผลกระทบต่อเด็กหลายล้านคนทั่วโลก
และการศึกษาครั้งที่สามโดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยนอร์เทิร์นไอโอวา พบว่าเด็กๆ ที่อาศัยอยู่ภายในรัศมี 10 ถึง 20 ไมล์จากแหล่งขยะพิษในรัฐมินนิโซตา มีอัตราการเป็นออทิสติกเป็นสองเท่าเมื่อเด็กอาศัยอยู่ห่างไกลออกไป
การวิจัยออทิสติกนี้ส่งผลต่อครอบครัวอย่างไร
ผู้ปกครองและผู้ปกครองที่เกี่ยวข้องสามารถทำอะไรได้บ้างเกี่ยวกับการค้นพบนี้ น่าเสียดายที่พวกเราส่วนใหญ่ไม่สามารถควบคุมที่ที่เราอาศัยอยู่ได้เสมอไป และความจริงก็คือ มีสถานที่ไม่กี่แห่งบนโลกที่ไม่ได้รับผลกระทบจากมลพิษที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น ปรอท ตะกั่ว โลหะหนักอื่นๆ และมลพิษทางธรรมชาติอีกหลายชนิด การขึ้นรูปและสารเคมีพิษสังเคราะห์
อย่างไรก็ตาม เราสามารถสร้างความแตกต่างในสภาพแวดล้อมที่ใกล้ตัวมากขึ้นได้ ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่อยู่อาศัย การเรียนรู้ และพื้นที่ทำงานที่เราใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ เราอาจไม่สามารถอยู่ห่างจากทางด่วน โรงงาน และนิคมอุตสาหกรรมที่ก่อให้เกิดมลพิษได้หลายไมล์ แต่เราสามารถทำได้ เราพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้แน่ใจว่าบ้าน โรงเรียน และสำนักงานของเราเป็นแหล่งรวมสุขภาพและความสมบูรณ์แข็งแรง
อาหารและน้ำที่ปราศจากมลภาวะ
เราสามารถให้คำมั่นสัญญาว่าจะรับประทานอาหารออร์แกนิกที่ดีต่อสุขภาพซึ่งปราศจากสารเคมี สารกันบูด และยาฆ่าแมลง การเลือกเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ออร์แกนิกไม่เพียงแต่ทำให้สารเคมีเข้าสู่ร่างกายน้อยลงเท่านั้น แต่ยังหมายความว่าสารเคมีตกค้างในสิ่งแวดล้อมน้อยลง ซึ่งยังคงส่งผลเสียต่อสุขภาพของเราต่อไป นอกจากนี้เรายังสามารถมั่นใจได้ว่าน้ำที่เราดื่มนั้นบริสุทธิ์และสะอาด น้ำดื่มของคุณอาจเต็มไปด้วยสารเคมี ติดตามโลหะหนักและแบคทีเรียที่เป็นอันตราย ขึ้นอยู่กับสถานที่ที่คุณอาศัยอยู่ การใช้ระบบกรองและไอออไนซ์เช่น Alkal-Life 7000sL Water Ionizer จะทำให้น้ำประปาธรรมดาผ่านการกรองหกระดับเพื่อทำให้น้ำบริสุทธิ์ จากนั้นใช้อิเล็กโทรไลซิสเพื่อทำให้เป็นด่างเพื่อการดูดซึมที่ลึกและบำรุงเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ ส่งผลให้น้ำดื่มปราศจากสารที่เป็นอันตรายอย่างแน่นอน และสามารถชะล้างอนุมูลอิสระที่มีอยู่ออกจากระบบของคุณได้
บ้าน โรงเรียน และสำนักงานมีสุขภาพที่ดีขึ้น
นอกจากการรักษาร่างกายของเราให้ปราศจากสารเคมีแล้ว เรายังระมัดระวังในการนำสารเคมีเข้าสู่สภาพแวดล้อมในการดำรงชีวิต การทำงาน และการเรียนรู้ที่เราใช้เวลาส่วนใหญ่อีกด้วย ตระหนักถึงประเภทของสารเคมีที่ใช้ในการทำความสะอาดและบำรุงรักษาโรงเรียนในท้องถิ่นและที่ทำงานของคุณเอง ที่บ้าน ให้เปลี่ยนจากน้ำยาทำความสะอาดที่มีฤทธิ์รุนแรงเป็นผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดปลอดสารพิษที่ได้มาจากพืชธรรมชาติและแหล่งแร่ธาตุ หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดที่ปลอดภัยที่เราชื่นชอบ โปรดดูที่ http://livewellhealth.myshaklee.com/can/en/whynow.html
การล้างสารพิษออกจากระบบ
การใช้ BioMat ยังสามารถช่วยลดผลกระทบของมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมที่มีต่อร่างกายของคุณได้อีกด้วย การบำบัดด้วย BioMat แต่ละครั้งจะทำให้ร่างกายได้รับไอออนลบและรังสีฟาร์อินฟราเรด ซึ่งจะช่วยกำจัดสารพิษและสารออกซิแดนท์ที่อาจสะสมและก่อให้เกิดความเสียหายต่อเซลล์
ความเชื่อมโยงระหว่างออทิสติกกับมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมมีความชัดเจนมากขึ้นเมื่อนักวิจัยหันเหความสนใจไปที่ปัญหานี้ และจนกว่ากฎหมายจะส่งผลกระทบต่อระดับมลพิษที่เราต้องเผชิญการเปลี่ยนแปลง ความรับผิดชอบก็อยู่กับเราในการทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อลดความเสียหาย และทำให้ร่างกายของเราแข็งแรงและฟื้นตัวได้ เพื่อตัวเราเองและคนรุ่นต่อๆ ไป
